همه ما به یاد داریم که در گذشته نه چندان دور برای دست یافتن به یک سری اطلاعات مفید و اولیه در خصوص هر کلید واژه، می بایست مدتها در لابه لای قفسه کتابها می چرخیدیم تا بتوانیم به این اطلاعات دسترسی پیدا کنیم. به یاد داریم که با چه ذوق و شوقی سعی می کردیم برای خودمان و فرزندانمان از بین هزاران عنوان کتاب، کتابهایی تهیه کنیم تا ضمن پر کردن اوقات فراغت، به گسترش معلومات خود یا فرزندانمان کمک کنیم.
هر گاه فرزندمان با سوالی مواجه می شد، آن را با ما در میان می گذاشت و ما نیز به فراخور سن و سالش پاسخی مناسب برای سوالش فراهم می کردیم و یا او را به دیگر افراد موثق و مورد اعتماد خانواده که اطلاعات کافی درآن زمینه داشتند ارجاع می دادیم.
به طور خلاصه می توان گفت فرآیند دریافت اطلاعات توسط کودکان و نوجوانان تا حد قابل قبولی کنترل شده بود و والدین و اطرافیان نظارت قابل قبولی بر این فرآیند داشتند.
با بروز فن آوری های نوین از جمله اینترنت، کم کم خانواده ها خواسته یا ناخواسته نقش تعیین کننده و منحصر به فرد خود را در فرآیند انتقال اطلاعات به فرزندان خود از دست دادند و فرزندان در نوع و میزان اطلاعات مورد نظرشان قدرت انتخاب پیدا کردند.
در گذشته فرآیند دریافت اطلاعات توسط کودکان و نوجوانان، تا حد قابل قبولی کنترل شده بود و والدین و اطرافیان نظارت قابل قبولی بر این فرآیند داشتند.
از طرفی همانطور که می دانیم چون در سنین کودکی ،نوجوانی و جوانی تحولات وسیعی در ساختار فیزیکی ، عقلانی و احساسی افراد به وقوع می پیوندد، لذا در این سنین پرسشهای متنوعی برای آنها به وجود می آید. پرسشهایی که اگر در ساختار گذشته، پاسخهایی کنترل شده و از طریق والدین و افراد شناخته شده به آنها داده میشد؛ اما در شرایط کنونی، این طبقه بندی از بین رفته و باعث شده که افراد به خصوص کودکان، نوجوانان و حتی جوانان، پاسخی فراتر از نیاز امروز خود ...ادامه مطلب...
مفضل بن عمرو نماینده امام صادق(علیهالسلام) در شهر کوفه بود. او از طرف امام موظف بود به مشکلات دینی، مالی و اجتماعی مردم کوفه رسیدگی کند و در این رابطه با جوانان شهر ارتباط صمیمانه و مستحکمی برقرار کرده بود، برای همین عدهای این دوستی را نتواستند تحمل کنند، ناچار به شایعه و افتراء روی آوردند و مفضل و یارانش را به شرابخواری، ترک نماز، کبوتربازی و حتی به سرقت و راهزنی متهم کردند.
این گروه، که ابوالخطاب معزول و طرفدارانش از فعالان آن شمرده میشدند، شایع کردند که مفضل افراد بی مبالات و لاابالی را پیرامونش گرد آورده است. وقتی این شایعات به اوج رسید، گروهی از مومنان و مقدسان کوفه به محضر امام صادق(علیهالسلام) چنین نوشتند: «مفضل با افراد رذل و شرابخوار و کبوترباز همنشین است، شایسته است دستور دهید این افراد را از خود دور سازد.»
امام صادق(علیهالسلام) بدون این که با آنان در این باره سخن بگوید، نامهای برای مفضل نوشته، مُهر کرد و به آنان سپرد تا به مفضل برسانند. حضرت تصریح کرد که نامه را خودشان شخصا به مفضل تحویل دهند.
آنان به کوفه برگشتند و دسته جمعی به خانه مفضل رفتند و نامه امام صادق(علیهالسلام) را به دست مفضل دادند. وی نامه را گشود و متن آن را قرائت کرد. امام به مفضل دستور داده بود که: چیزهایی بخرد و به محضر امام ارسال کند. در این نامه اصلا اشارهای به شایعات نشده بود.
مفضل نامه را خواند و آن را به دست همه حاضران داد تا بخوانند. سپس از آنان پرسید: اکنون چه باید کرد؟ گفتند: این اشیاء خیلی هزینه دارد. باید بنشینیم، تبادل نظر کنیم و از شیعیان یاری جوییم. در واقع هدفشان این بود که فعلا خانه مفضل را ترک کنند. مفضل گفت: تقاضا میکنم برای صرف غذا در اینجا بمانید. آنان به انتظار غذا نشستند.
مفضل افرادی را به سراغ همان جوانانی که از آنها بدگویی شده و به کارهای ناروا متهم شده بودند فرستاد و آنان را احضار کرد. وقتی نزد مفضل آمدند، نامه حضرت صادق(علیهالسلام) را برای آنان خواند. آنان، با شنیدن کلام امام صادق(علیهالسلام) برای انجام فرمان حضرت از خانه خارج شدند و پس از مدت کوتاهی بازگشتند. هر کدام به اندازه وسع خویش روی هم نهاده و در مجموع دو هزار دینار و ده هزار درهم در برابر مفضل نهادند.
آنگاه مفضل به شکایت کنندگان که هنوز از صرف غذا فارغ نشده بودند نگریست و گفت: شما میگویید این جوانان را از خودم برانم و گمان میکنید خدا به نماز و روزه شما نیازمند است؟!
برگرفته از معجم رجال الحدیث، ج 19، ص 325.
نخستین دبیرستان غیر مختلط در لس‌آنجلس تأسیس و افتتاح شد.
به گزارش فارس، در این دبیرستان دانش‌آموزان دختر و پسر در کلاس‌های جداگانه درس می‌خوانند و در تالار سخنرانی، دخترها در یک ردیف و پسرها در ردیفی دیگر می‌نشینند.
هدف از تأسیس این دبیرستان ایجاد اعتماد به نفس در دخترها و تمرکز پسرها بر درس است.
این تحقیقات نشان می‌دهد که دخترها به تدریج علاقه به دروس ریاضی و علوم طبیعی را از دست می‌دهند و در دبیرستان مهارت‌هایشان به شدت کاهش می‌یابد. مدیر این مدرسه اظهار داشت: اکنون شاهد کلاس‌های آرام‌تری هستیم
مالک جدید مخابرات ایران؟
میزان دخالت دولت ایران در اقتصاد، همواره یکی از مباحث مناقشه انگیز در میان نظریه پردازان و محافل اقتصادی در سالهای اخیر بوده است. اگر محدوده عمل دولت در اقتصاد را یک فضای دوقطبی فرض کنیم، در یک قطب شبه سوسیالستها، طرفداران اقتصاد دولتی و طرفداران سرسخت مالکیت عمومی قرار می گیرند که معتقدند دولت نه تنها می بایست بر کلیه فعالیتهای اقتصادی نظارت و دخالت داشته باشد بلکه می بایست در بسیاری از صنایع زیربنایی، خدمات عمومی و حتی در تولیدات کالاهای مصرفی نیز نقش کارگزار را داشته باشد. در واقع با این نگاه، دولتها ارائه کننده سیاستهای پولی و مالی، تولید کننده کالاهای اساسی، تنظیم کننده قواعد بازار عرضه و تقاضا و در نهایت عرضه کننده انحصاری بسیاری از کالاها و خدمات و حتی مشتری انحصاری برخی کالاها و خدمات است. در این رویکرد، بخش اقتصادی دولتی، بخش مسلط و قدرتمند اقتصاد است و بخشهای تعاونی و خصوصی در حد محدود و در حوزه های از پیش تعیین شده توسط بخش دولتی مجاز به فعالیت اقتصادی هستند. طرفداران این نظریه که در ادبیات اقتصاد سیاسی به "چپ اقتصادی" مشهورند؛ به ویژه در دهه 60 با تاکید بر نقش ممتاز دولت در تولید و توزیع و ایجاد عدالت، قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران -به ویژه اصل 44 آن- که به روابط و اختیارات بخشهای اقتصادی دولتی،تعاونی و خصوصی مربوط است را به گونه ای تفسیر می کردند که دولت انحصار صنایع سنگین، معادن، بانکداری، بیمه، راه آهن و خدمات هواپیمایی، صنایع مرتبط به نفت و گاز، برق، انرژی و مخابرات را بر عهده دارد.
این رویکرد منجر به ایجاد صدها شرکت و بنگاه اقتصادی خرد و کلان دولتی در حوزه های مختلف شد. شرکتهایی که هر کدام دارای پستهای مدیریتی مختلف، هیاتهای مدیره گوناگون و گردش مالی بسیار سنگین بودند. میزان دخالت دولت در اقتصاد کشور ما به حدی است که در طول سال های اخیر همواره بین 60 تا 80 درصد تولید ناخالص داخلی کشور در اختیار دولت بوده است .
